Honing, waar komt dat vandaan?

Bijen verzamelen nectar, een van bloemen afkomstige zoete, kleverige substantie, dat de bij voorziet met enzymen, uit hun bek en maag. Dit mengsel wordt opgeslagen in de honingraat, waar nadat het watergehalte is afgenomen tot ongeveer 17 procent, deze wordt afgesloten met een dekseltje van was. Die dekseltjes zijn voor de imker het teken dat de honing geoogst kan worden.

De kleur en de smaak van honing wordt grotendeels bepaald door de oorsprong van de nectar (de paardenbloem smaakt en kleurt anders dan die van de lindebloesem bijvoorbeeld).

Bijenwas:

Was wordt geproduceerd door de jongste bijen, tussen de 12 en 18 dagen oud, die in grote aantallen samendrommen om hun lichaamstemperatuur te verhogen. Als ze veel honing hebben geconsumeerd, scheiden ze langzaam, via de was klieren aan de onderkant van hun achterlijf, snippertjes was uit ter grootte van een speldenknop. De werkbijen kneden deze was snippertjes en gebruiken ze om cellen te bouwen of om een cel gevuld met honing af te sluiten. Was wordt gebruikt om kaarsen en cosmetische producten van. Ook boenwas voor het onderhoud van muziekinstrumenten en meubels bevat veel bijenwas.

 Stuifmeelkorrels (ook wel pollen genoemd)

Stuifmeel bestaat uit microscopisch kleine korreltjes en is afkomstig van de meeldraden van de bloemen en zijn de  mannelijke voortplantingscellen.

Stuifmeel is naast honing de belangrijkste voedselbron voor de bijen, die dit verzamelen bij het bezoeken van de bloemen. Het stuifmeel dat in de borsthaartjes van de bij blijft hangen, wordt naar achteren gekamd, zodat zich rond de achterpootjes twee bolletjes vormen.

Een werkster met stuifmeel aan haar achterpoten

Terug in de bijenkast worden deze bolletjes in de raatcellen rond de nog ongeboren bijen ( het broed ) opgeslagen.     Omdat de bijen het stuifmeel van allerlei soorten bloemen verzamelen, wordt het een bontgekleurd mengsel van korrels. 

De bestanddelen van stuifmeel zijn niet alleen van vitaal belang voor de bijen, maar ook voor de mens bevatten stuifmeel-korrels boordevol essentiële stoffen voor een goede gezondheid.

Propolis:

Propolis is een hars die door de bijen uit bomen en planten wordt gehaald. Terug in de kast wordt de kleverige hars met bijenwas gemengd en gebruikt als vulmiddel en lijm om de bijenkast als steriele omgeving af te schermen. Propolis heeft antibacteriële, schimmeldodende en ontstekingsremmende eigenschappen en is oa. te koop als tinctuur en zalf.

Koninginnegelei:

Koninginnegelei is het voedsel dat aan potentiele koninginnen larven wordt gevoerd. De gelei is roomwit en bijzonder rijk aan eiwitten en vetzuren. De werkbijen maken het aan met hun mondklieren en voeden er de larven mee. Alle bijenlarven krijgen koninginnengelei gevoerd in de eerste 3 dagen van hun ontwikkeling,  maar potentiele koninginnen tijdens het gehele larven stadium. Als gezondheidsproduct is de gelei vrijwel smaakloos en zeer duur, aangezien slechts kleine hoeveelheden uit de bijenkast kunnen worden geoogst.

Mede (honingwijn):

Mede is een gegiste drank ( alcoholisch ), gemaakt van honing. Het brouwen van mede werd vooral gedaan in Noord-Europa omdat daar geen wijndruiven groeiden. De druiven worden vervangen door (met water verdunde) honing. Zo is mede de enige alcoholische drank die gemaakt is van een dierlijk product, alle andere alcoholische dranken worden verkregen door vergisting van plantaardig materiaal. Naast Mede wordt honing bijvoorbeeld ook gebruikt bij het brouwen van speciaalbieren en diverse soorten whisky.